Ομιλία του Γραμματέα του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια, Ιωάννη Σιεκέρσαββα σε συγκέντρωση πρωτοετών Φοιτητών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Δευτέρα 30.9.2019.

Τίτλος εκδήλωσης: 45 χρόνια εκτοπισμένοι και πρόσφυγες- το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ξεχάστηκε;

Ευχαριστώ την Ηγεσία της Ανεξάρτητης Φοιτητικης Έπαλξης του Πανεπιστημίου Κύπρου, για την πρόσκληση να είμαι απόψε, μαζί με νέους συμπατριώτες, όπως εσείς. Σας συγχαίρω για την ένταξή σας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και εύχομαι κάθε επιτυχία στις σπουδές σας. Στο Πανεπιστήμιο θα εξασφαλίσετε τη μόρφωση και το απαραίτητο Δίπλωμα για την επαγγελματική σας αποκατάσταση. Παράλληλα όμως πρέπει η προσοχή σας να είναι στραμμένη και στην Πατρίδα. Την ημικατεχόμενη πατρίδα μας. Το έδαφος στο οποίο θα εργασθείτε, θα στήσετε την οικογένεια και τη ζωή σας. Σε αυτή την Πατρίδα θα πρέπει να έχετε προοπτικές επιβίωσης, ειρήνης και ευημερίας. Γιαυτό χαίρομαι που μου δίδεται η ευκαιρία να σας προβληματίσω και εγώ για την κατάσταση της ημικατεχόμενης Πατρίδας σήμερα.,  στην οποία καλείσθε πλέον να διαδραματίσετε το δικό σας ρόλο.

Δεν είστε μεν,  μέρος της  γενιάς των συμπατριωτών μας  οι οποίοι βιώσαμε τον εκτοπισμό και την προσφυγοποίηση, το μαύρο Ιούλιο του 1974, αλλά εγίνατε μετέπειτα,  μέρος της Κυπριακής  Κοινωνίας η οποία συνεχίζει να  ζή με τις συνέπειες της βάρβαρης Τουρκικής στρατιωτικής εισβολής του 1974 και των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν τότε σε βάρος μας και προκάλεσαν τον εκτοπισμό και την προσφυγοποίηση μας.

Αν κατάγεσθε από πρόσφυγες και εκτοπισμένους γονείς, ή παππούδες και γιαγιάδες,  αποτελείτε δεύτερη και πιθανό και τρίτη γενιά εκτοπισμένων και προσφύγων, «παραπούλια» που λέει και ο ποιητής, της κατεχόμενης γής μας. Αν δεν κατάγεσθε από εκτοπισμένους και πρόσφυγες του 1974, είστε και πάλιν «παραπούλια», της ημικατεχόμενης πατρίδας, της κοινής πατρίδας όλων μας. Είστε «παραπούλια», πολίτες, της μιας και αδιαίρετης Κύπρου, η οποία δεν έχει μοιρασθεί στα δυό  όπως υποβάλλει πονηρά και υποβολιμαία το ομότιτλο  τραγούδι, αλλά ευρίσκεται υπο ξένη στρατιωτική , την Τουρκική κατοχή.  Ούτε πρέπει να έχουμε αμφιβολίες και να διερωτώμαστε ποιο από τα δύο μέρη πρέπει  να αγαπούμε, όπως επίσης υποβάλλει  το ίδιο, πονηρά υποβολιμαίο τραγούδι. Η πατρίδα μας Κύπρος, είναι μια και αδιαίρετη, την αγαπάμε ολόκληρη  και,  αγωνιζόμαστε, πρέπει να αγωνιζόμαστε, για να την ελευθερώσουμε.

Ως νέοι άνθρωποι, αποτελείτε μέρος της σκυταλοδρομίας που έχει για τέρμα την απελευθέρωση της πατρίδας και πρέπει να είστε έτοιμοι να πάρετε στα χέρια σας σωστά και σταθερά, τη σκυτάλι του αγώνα αυτού.

Γιαυτό, στα 18-19 σας χρόνια, πρέπει να συνειδητοποιείτε ότι το μέλλον αυτού του τόπου αποτελεί και το δικό σας μέλλον και  πρέπει να σας ενδιαφέρει, η λύση που παει να δοθεί στο Κυπριακό.

Γιαυτό, μιλώντας σε νέους όπως εσάς, 45 χρόνια μετά, θέλω πρώτα να σας φρεσκάρω στο μυαλό από πού προκύπτει το Κυπριακό  και  να σας προβληματίσω για το πού πάμε και τί πρέπει να γίνει σήμερα χωρίς άλλη καθυστέρηση.

Σύντομη αναφορά στις καταβολές του Κυπριακού

Θέλω να ξεκινήσω ζητώντας σας να σημειώσετε εξαρχής ότι  η Κυπριακή τραγωδία δεν προέκυψε τυχαία, ούτε διότι «εκάμαμεν τζιεμεις πολλά». Η Κυπριακή τραγωδία ήταν μια καλά σχεδιασμένη συνομωσία σε βάρος της Κύπρου και του Λαού μας, η οποια εκτελέσθηκε εν ψυχρώ από τους Τούρκους , τους Βρετανούς αποικιοκράτες και τους Αμερικανούς συνοδοιπόρους τους. Θα σας δώσω αρκετά στοιχεία, ώστε ως φοιτητές που είστε στο Πανεπιστήμιο,  να ερευνήσετε και να διαπιστώσετε την τραγική  αλήθεια. Εμείς, τα 12χρονα παιδιά του 1960,είχαμε την τραγική μοίρα να   ζήσουμε την εξέλιξή της συνομωσίας ,  χωρίς να μπορουμε να την αποτρέψουμε,  διότι Ηγέτες μας, άγονταν και εφέρονταν από τα ξένα  διπλωματικά παιγνίδια, την παραπληροφόρηση και τις κολακίες των ξένων Πρεσβειών,  κατά τρόπο που η στάση τους ευνοούσε τους ραδιούργους, να προχωρούν ανενόχλητοι. Ηγεσία και Λαός έχουμε σοβαρή ευθύνη για τα όσα ζήσαμε διότι επιτρέψαμε στους ξένους να χρησιμοποιούν διάφορους από εμάς, Ηγέτες,Παράγοντες και απλούς ανθρώπους, ποικιλοτρόπως, υπερ των σχεδιασμών τους.

Οι σχεδιασμοί για την Κύπρο, έγιναν και οι στόχοι τέθηκαν, αμέσως μετά που ο Κυπριακός Λαός άσκησε το νόμιμο δικαίωμά του να  διεξάγει, νόμιμο ένοπλο αγώνα ενάντια στην αποικιοκρατία, το 1955. Αυτοί οι σχεδιασμοί και οι στόχοι,  ήταν κρυφοί όλη εκείνη την περίοδο του 1955-1960. Τους γνώριζαν μόνο οι αποικιοκράτες, και βάση αυτών μεθόδευαν όλες τις ενέργειες και πολιτικές τους,   παρασύροντας  το θύμα, τον Κυπριακό Λαό, σε μια καλοστημένη παγίδα η οποία είχε ως σκοπό την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, σε βάρος των δικών μας Δικαίων και συμφερόντων.

Ποιοι ήταν τότε, αυτοί οι σχεδιασμοί και στόχοι;

• 1^ος στόχος: Να εξουδετερωθεί ο σκοπός του αγώνα της ΕΟΚΑ και του Κυπριακού Λαού στο σύνολό του, για αναγνώριση και άσκηση του αναφαίρετου δικαιώματος της αυτοδιάθεσης,  με απώτερη κατάληξη την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
• 2^ος στόχος: Να διασφαλισθούν τα Βρετανικά και Τουρκικά συμφέροντα στην Κύπρο

Με βάση αυτούς τους σχεδιασμούς λοιπόν,  περάσαμε από τις ακόλουθες φάσεις ιστορίας, οι οποίες μας φέρνουν στο σήμερα και στο πού πάμε από εδώ και μπρός.

• Ο νόμιμος στόχος του 1955-59  , Αυτοδιάθεση- Ένωση παραμερίστηκε,
• Αποδεχθήκαμε λύση Δημοκρατίας, το 1959.
• Φορτωθήκαμε το Ζυριχικό Σύνταγμα το οποίο περιείχε όλα όσα στοιχεία εχρειάζοντο για να διευκολυνθεί η εξέλιξη της συνομωσίας
• Έγινε η προγραμματισμένη Τουρκανταρσία και ο αυτοεγκλωβισμός των Τουρκοκυπρίων σε θύλακες σε ολόκληρη την Κύπρο, Δεκέμβριο 1963.
• Η Κυπριακή Δημοκρατία, με απειλές, και Διπλωματικούς ελιγμούς από τις μεγάλες δυνάμεις εμποδίστηκε  να αποκαταστήσει την έννομη τάξη, με πρόσχημα από τη μια να μην υπάρξει αιματοχυσία, αλλά από την άλλη ,με στόχο  να εδραιωθεί ο διαχωρισμός.
• Η Κυπριακή Δημοκρατία υπονομεύθηκε με υποκινούμενο από έξω, προσχεδιασμένο εμφύλιο σπαραγμό, με  αποκορύφωμα του συνομωτικού σχεδιασμού, το πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου  και την Τουρκική εισβολή που ακολούθησε στις 20.7.1974.
• Αμέσως μετά την εισβολή τον Αυγουστο 1974,  οι συνομώτες με διάφορες μεθόδους εξασφάλισαν από Ηγέτες μας την αποδοχή του γεωγραφικού  και πληθυσμιακού διαχωρισμού,που επέφερε η εισβολή,  ως τετελεσμένου γεγονότος και τους έπεισαν να αναλαβουν  εργολαβικά να πείσουν και εμάς το Λαό να αποδεχθούμε τη διχοτόμηση, (ΔΔΟ) ως την τελική λύση του Κυπριακού. Οι ξένοι έχουν  φθάσει μέχρι σημείου να επιτυγχάνουν και τη χειραφέτιση του εκλογικού μας Σώματος και να πετυχαίνουν ακόμη και την εκλογή Προέδρων της Δημοκρατίας της επιλογής τους, μέσω των οποίων προωθησαν σε βάρος μας τις πολιτικές τους.

Το ουσιαστικό βήμα προς την ολοκλήρωση της συνομωσίας ήταν η Τουρκική στρατιωτική εισβολή.

Eίμαι βέβαιος πως γνωρίζετε ότι , το 1974, 20 Ιουλίου, με πρόσχημα το Πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου και την ανατροπή του εκλελεγμένου Προέδρου Μακαρίου,  η Τουρκία εισέβαλε στρατιωτικά στην Κύπρο, βάση προμελετημένου σχεδίου και προκαθορισμένων στόχων.  Κατέλαβε το 37% εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. ‘Ηταν ο πρώτος βασικός στόχος της εισβολής, η κατοχή εδάφους και αυτό επετεύχθει εντός του Ιουλίου και Αυγούστου 1974.

 Καταλαμβάνοντας τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας η Τουρκία σκότωσε 6000 κόσμο, έστειλε πάρα πολλούς αιχμαλώτους στις Τουρκικές φυλακές, εξαφάνισε 1619 αιχμαλώτους πολέμου, διέπραξε βιαιοπραγίες  και άλλα στυγερά εγκλήματα κατά του Ελληνικού πληθυσμού  που ζούσε στην κατεχόμενη περιοχή, με στόχο να εκφοβίσει τον πληθυσμό  να φύγει για να γλυτώσει.  Για τους Τούρκους η επιθυμία ήταν να καθαρίσουν  την περιοχή από εμάς. Ήταν ένα ξεκάθαρο εθνικό ξεκαθάρισμα , μια πράξη γενοκτονίας. Τους τολμηρούς που παρέμειναν στα σπίτια τους ελπίζοντας ότι ο κακός εφιάλτης  θα τέλειωνε, τους φόρτωσαν οι Τούρκοι  σε λεωφορεία και τους εκδίωξαν στις ελεύθερες περιοχές, με αποτέλεσμα ο γηγενής Ελληνικός πληθυσμός  των 200000 Ελλήνων, που αποτελούσε τη συντριπτική πλειοψηφία του 85% στις κατεχόμενες περιοχές, εκτοπίσθηκε εξολοκλήρου. Παραμένουν 280 περίπου εγκλωβισμένοι στο Ριζοκάρπασο. Έτσι και ο δεύτερος βασικός στόχος της εισβολής επετεύχθει. Οι πιο πάνω αριθμοί συνιστούν μια Ανθρώπινη τραγωδία τις διαστάσεις της οποίας  θα αντιληφθείτε άμα δείτε τις αντίστοιχες  αναλογίες σε περίπτωση μεγάλων χωρών:

• 200000 δικοί μας εκτοπισμένοι αντιστοιχούν με 21,000,000 Βρετανούς & Γάλλους

23,000,000 Γερμανούς

29,000,000 Ρώσσων

27,000,000  Τούρκους

108,000,000 Αμερικανούς

Παρόμοια τρομακτική είναι η σχετική σύγκριση και σε νεκρούς και σε αγνοούμενους.

Αφού ολοκλήρωσε την κατάληψη εδαφών, η Τουρκία με απειλές και στρατιωτικούς εκβιασμούς περί κατάληψης όλης της Κύπρου, με συνεργό τη ΒρετανοΑμερικανική Διπλωματεία και  υπο την κάλυψη του ΟΗΕ, εξασφάλισε τη μεταφορά όλων των Τουρκοκυπρίων από τις ελεύθερες περιοχές στα κατεχόμενα, με το γελείο επιχείρημα  της επανένωσης οικογενειών, τάχα προσωρινά , μέχρι να λυθεί το Κυπριακό. Ο τρίτος βασικός στόχος της εισβολής που ήταν η συγκέντρωση όλων των Τούρκων σε μια αμειγώς Τουρκική περιοχή επετεύχθει και αυτός.

Ο Τουρκικός στρατηγικός σχεδιασμός  της διχοτόμησης  με το γεωγραφικό  διαχωρισμό του Λαού σε Τούρκους και Έλληνες, συγκεντρωμένους σε 2 ξεχωριστές ζώνες,  έγινε πραγματικότητα το 1974. Τώρα, οι Τούρκοι είχαν στη διάθεσή τους έδαφος και αμειγώς Τουρκικό πληθυσμό επί του εδάφους, κάτι που τους επιτρέπει να λειτουργήσουν ξεχωριστό Κράτος, κάτι το  οποίο δεν μπορούσαν να κάμουν το 1959-60. Με παράνομες αποσχιστικές ενέργειες, το 1975,το 1983 και 1984, ανακήρυξαν παράνομα τα κατεχόμενα, στην ούτω καλούμενη ΤΔΒΚ.

Απέμενε και απομένει να αποδεχθούμε εμείς, ο Λαός, αυτή τη νέα «πραγματικότητα» και να τη νομιμοποιήσουμε για να ολοκληρωθεί η συνομωσία.  Διψούν για την υπογραφή μας τόσο οι Τούρκοι όσο και οι ξένοι συνοδοιπόροι τους. Γιαυτό και όλες τους οι προσπάθειες στρέφονται στην εξουδετέρωση της αντίστασης του Λαού μας. Με ψεύτηκες υποσχέσεις, διγλωσσία  και παραπληροφόρηση, Ηγέτες μας σε συγχορδία με ξένους  μας κρατούν αδρανείς και καθηλωμένους στους καναπέδες μας. Οι παρατεταμένες επι σκοπού άγονες συνομιλίες, οι ψευτικες προσδοκίες που δημιουργούνται τεχνητά κατά καιρούς, τα αδιέξοδα που ακολουθούν, οι απογοητεύσεις,οι  μονομερείς υποχωρήσεις, η κλιμακούμενη Τουρκική επιθετικότητα, στόχο έχουν το φρόνημα του Λαού μας. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων είχε και αυτό στόχο το φρόνημα του Λαού.

Ότι και να κάνουν όμως είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν. Ο Λαός μας δεν Ξεχνά. Παραμένει ριζωμένος στη γή που τον γέννησε. Οι πρόσφυγές μας παρά τις δυσκολίες αντέχουν στο χρόνο και προσδοκούν στην επιστροφή τους. Πρόσφατος είναι ο περασμένος Ιούλιος οπότε  η κάθε κατεχόμενη Κοινότητα επανέλαβε και φέτος 45 χρόνια μετά, την επιμονή της για επιστροφή και επανεγκατάσταση στις πατρογονικές εστίες. Η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου της αποψινής εκδήλωσης είναι ότι ΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ.

Έντονη ήταν και  είναι η διαφωνία μας από το 1977, με τις λανθασμένες επιλογές  της Ηγεσίας,  με την επιχειρηματολογία μας να δικαιώνεται διαχρονικά. Οδήγησε  αυτή η διαχείριση που γίνεται για 45 χρόνια σε σοβαρότατη εκτροπή από την ουσία του Κυπριακού, σε τέτοιο σοβαρό βαθμό που καταλήγουμε, η Τουρκία από θύτης να μετατρέπεται σε θύμα και ενδιαφερόμενο μέρος στη λύση μιας δικοινοτικής διαφοράς, να παίρνει συγχωροχάρτη για την εισβολή και τα συνεπακόλουθα κατά συρροή εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος μας. Η Τουρκία έχει μέσα από αυτή την πολιτική εξασφαλίσει επιχειρήματα διπλωματικής εξουδετέρωσης των δικών μας ενεργειών και οι θέσεις τους στο Κυπριακό να κερδίζουν έδαφος σε βάρος των δικών μας.

Συχνά  μας τίθεται το κουτοπόνηρο ερώτημα: τί είναι επιτέλους που εμείς θέλουμε για λύση του Κυπριακού;

Και εμείς απαντούμε:

Πρώτιστα σημειώνουμε ότι ,τα όσα έχουν συμβεί στον τόπο μας το 1974 αποτελούν μια βάναυση παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και δεν έχουν καμμιά σχέση με δικοινοτική διαφορά μας με τους Τουρκοκύπριους.  Δηλαδή:

• Μια Τρίτη , γειτονική χώρα, η Τουρκία, έκαμε στρατιωτική εισβολή και παραβίασε την ανεξαρτησία, εδαφική  ακεραιότητα και κυριαρχία ενός ανεξάρτητου κυρίαρχου Κράτους, μέλους του ΟΗΕ, ανεξάρτητα από το μέγεθός του,
•  Η Τουρκία, παραβίασε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ενός ολόκληρου Λαού με τις ακατονόμαστε βιαιότητες που διέπραξε, με επιστέγασμα την εθνοκάθαρση των κατεχομένων από τον Ελληνικό πληθυσμό, που ήταν και η πλειοψηφία.
• Η Τουρκία μετέφερε παράνομα και Τούρκους από την Ανατολία  και  εποίκησε τα κατεχόμενα σε αντικατάσταση εμάς των αυτοχθόνων κατοίκων
• Η Τουρκία προέβει μεθοδικά σε σωρεία παράνομων, αποσχιστικών ενεργειών στα κατεχόμενα προσπαθώντας να εδραιώνει την κατοχή και τα παράγωγά της, με στόχο την τελική νομιμοποίηση τους.
• Με τις, συνομιλίες, οι οποίες είναι άσχετες  προς την πιο πάνω ουσία του Κυπριακού,  η Τουρκία υπαγορεύει και τους όρους νομιμοποίησης των παρανόμων πράξεων της σε βάρος της Κύπρου.

 Αρα,  στην κοινή  ανθρώπινη λογική, όπως και στο μυαλό του κάθε ειδικού, αναλυτή, συνταγματολόγου, κ.λ.π., τί είναι αυτό που αυτόματα πρέπει να θεωρείται λύση του Κυπριακού; τί πρέπει να αναμένει ο κάθε λογικός άνθρωπος, να γίνει; Η απάντηση κατά τη φτωχική μας  γνώμη,  μια πρέπει να είναι: Να αποκατασταθούν όλες εκείνες οι πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου οι οποίες , το 1974, τόσο βάναυσα παραβιάστηκαν. Δηλαδή:

• Να τερματισθεί η Τουρκική κατοχή με την αποχώρηση χωρίς όρους και περιορισμούς, όλων των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, ώστε να αποκατασταθεί η εδαφική ακεραιότητα και η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας πάνω σε ολόκληρη την Κύπρο.
• Να απομακρυνθούν όλοι οι Τούρκοι έποικοι από το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας
• Η Κυπριακή Δημοκρατία να αναλάβει την αποκατάσταση του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου με την επιστροφή και επανεγκατάσταση όλων των προσφύγων και εκτοπισμένων της Κυπριακής τραγωδίας, Ελληνων, Τούρκων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων, στις πατρογονικές τους εστίες.

Δυστυχώς, από το 1974 , αυτή η επιλογή, η μοναδική ρεαλιστική επιλογή που το Διεθνές Δίκαιο επέβαλλε, δεν ακολουθήθηκε.

Ο δημογραφικός χαρακτήρας της Κύπρου, όπως ομαλά διαμορφώθηκε δια μέσου των αιώνων,  δεν δικαιολογεί να γίνεται λόγος για Ομοσπονδία, οποιασδήποτε μορφής  στην Κύπρο. Γιαυτό έγινε και η εισβολή για να δημιουργηθούν  οι συνθήκες που να δικαιολογούν τη συζήτηση για ομοσπονδία και μάλιστα Διζωνική και Δικοινοτική. Οι θειασώτες σήμερα λύσης ΔΔΟ,  ουσιαστικά ομολογούν ότι αποδέχονται και τιμούν την εισβολή και κατοχή,ότι  αποδέχονται και τιμούν το εθνικό ξεκαθάρισμα εμάς των εκτοπισμένων από τα κατεχόμενα,ομολογούν ότι  αποδέχονται και τιμούν τον εποικισμό της Κύπρου, αποδέχονται τις συνθήκες  που δημιουργήθηκαν  με τη βία των όπλων και επιτρέπουν  να γίνεται λόγος για Ομοσπονδία και μάλιστα ΔΔ. Στηρίζουν ουσιαστικά ένα αππαρτχάϊντ. Αυτοί είναι οι θειασώτες της ΔΔΟ οι οποίοι συστηματικά επιχειρηματολογούν υπέρ των Τουρκικών θέσεων γενόμενοι και οι καλύτεροι συνήγοροι υπερ των Τουρκικών θέσεων.

Τυφλά επιμένουν ακόμη και σήμερα, στην ίδια γραμμή,  όταν οι  Τουρκικές επιδιώξεις στην Κύπρο, καταγράφονται μέσα από δηλώσεις , πράξεις και ενέργειες των ιδίων των  Τούρκων Ηγετών. Πέφτουν θύματα της Τουρκικής στρατηγικής τακτικής που προκαλεί σύγχιση  στο διπλωματικό πεδίο με δηλώσεις περί λύσεων άλλων , πέραν της ΔΔΟ, παρασύροντας τους δικούς μας Ηγέτες να δηλώνουν πειθαρχημένα, πίστη στη λύση ΔΔΟ και θεωρούν ότι αντιστέκονται κιόλας. Θεωρούν οι Ηγέτες μας με αυτή την άτοπη επιμονή τους ότι διεξάγουν και αντικατοχικό αγώνα. Από μόνοι τους οι Ηγέτες μας σφίγγουν τη θηλειά της ΔΔΟ στο λαιμό της Κύπρου. Οι Τούρκοι αυτό θέλουν, διότι,  με τη ΔΔΟ και όλες τις απαράδεκτες υποχωρήσεις που οι Ηγέτες μας έκαμαν στο Κυπριακό, στο όνομα της ΔΔΟ, με όλα τα ΜΟΕ που απλόχερα υιοθέτησαν και υλοποιούν με το παράνομο καθεστώς, παρά τα απαγορευτικά ψηφίσματα του ΟΗΕ   , έχουν  ήδη διασφαλίσει τα στρατηγικά τους  συμφέροντα στην Κύπρο και με το παραπάνω. Η Τουρκία πήρε ήδη πολύ περισσότερα από ότι υπολόγιζε, όταν ετοίμαζε τη συνομωσία με την αποικιοκρατική Βρετανία τη δεκαετία του 1950.  Παίζουν μαζί μας όπως η γάτα με το ποντίκι, με γνώμονα πλέον όχι το Κυπριακό, αλλά τα ευρύτερα Διεθνή στρατηγικά παιγνίδια συμφερόντων που παίζονται στην περιοχή μας και οι Ηγέτες μας χορεύουν όπως οι κούκλες στο κουκλοθέατρο.

Φίλοι και φίλες, ζούμε την τραγωδία οι Ηγέτες μας:

• να παραβιάζουν τους όρκους διαφύλαξης της Κυπριακής Δημοκρατίας που έδωσαν για να κάθονται στις καρέκλες εξουσίας της Δημοκρατίας και,
•  να συνεργούν καθυπόδειξη των ξένων στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στο ξεπούλημα των Ανρωπίνων Δικαιωμάτων μας.
• Ζούμε την τραγωδία οι Ηγέτες μας να έχουν εγκαταλείψει το δικαίωμα των προσφύγων και εκτοπισμένων μας να επιστρέψουν στις πατρογονικές εστίες και παζαρεύουν αποζημειώσεις ως θεραπεία.
•  Ζούμε την τραγωδία οι Ηγέτες μας να συγκαλύπτουν το ξεπούλημα του τόπου και των δικαιωμάτων μας με ασύστολα ψεύδη ότι τάχα επιδιώκουν λύση  «Ευρωπαϊκή», λύση «στη βάση του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου και του Διεθνούς Δικαίου»κ.λ.π. Μήπως Η Ευρωπαϊκή λύση, το Ευρωπαϊκό κεκτημένο ή το Διεθνές Δίκαιο υιοθετουν  και προσδίδουν  νομιμοποιηση σε ξένη  στρατιωτική εισβολή εναντίον Κράτους, σε εθνικό ξεκαθάρισμα, στον  εποικισμό, στην  υπαγόρευση λύσης στα μέτρα ξένου κατακτητή, ιδιαίτερα όταν το θύμα είναι μικρή χώρα, μέλος του ΟΗΕ, του Οργανισμού που συστάθηκε ακριβώς για να προστατευει τους μικρούς από τις αυθαιρεσίες των μεγάλων;

Αυτή η κακοτυχία με τους σημερινούς Ηγέτες αυξάνει τις δικές μας ευθύνες και υποχρεώσεις να συμβάλλουμε ώστε ο Λαός μας να συνεχίζει να αποτελεί το αντίβαρο στην αποτυχία των Ηγετών.

Φίλοι και φίλες,

. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να γίνεται τυφλό φερέφωνο οποιουδήποτε κατεστημένου  το οποίο αποφασίζει σε στενούς , ελεγχόμενους και κατευθυνόμενους κύκλους ή δομές, χωρίς τη δική σας εμπλοκή.

 Μην γίνετε ποτέ θύματα της παραπληροφόρησης και παραχάραξης των γεγονότων και δεδομένων ,που επιχειρούνται  μέσα από  μια καλοπληρωμένη ξενοκίνητη εκστρατεία, με όργανα τις περιβόητες πλατφόρμες και ΜΚΟ, τάχα, ειρήνης. Προσέξετε επίσης τους δικούς  μας Παράγοντες της Κοινωνίας οι οποίοι έχουν εργολαβικά αναλάβει να εξυπηρετήσουν την εκστρατεία αυτή.. ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ, ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.  Γίνετε κήρυκες της επιβαλλόμενης επανατοποθέτησης στο Κυπριακό, κρατώντας ψηλά το λάβαρο της διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και απελευθέρωσης της.ΜΕ ΤΗΝ  ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΜΑΣ

Να μην ξεχνούμε  ότι μιλούμε για την Κύπρο μας που ήταν και είναι δια μέσου των αιώνων ένα Ελληνικό, Ελληνικότατο νησί . Αυτό είναι ένα βασικό γεγονός και δεδομένο, επιβεβαιωμένο ιστορικά και επιστημονικά με όσα έκρυβε και κρύβει στα σπλάχνα της η Ελληνική Κυπριακή γη. Η Διεθνής αρχαιολογική σκαπάνη το επιβεβαιώνει.  Το λέω δε και  το επισημαίνω διότι, έχει αρχίσει η παραχάραξη ακόμη και αυτού του αδιαμφισβήτητου γεγονότος. Από την Κύπρο πέρασαν πολλοί κατακτητές και ο καθένας άφησε πίσω του τη δική του στάμπα. Ήταν όμως όλοι αυτοί περαστικοί. Ο Ελληνισμός ατού, εδώ, ριζωμένος στο ρότσο του. Έχουμε ιστορική υποχρέωση να μην είμαστε η τελευταία γενιά των Ελλήνων σε αυτή την Ελληνική εσχατιά.

Η πατρίδα βασίζεται σε εσάς. Εσείς είστε το μέλλον και εσείς έχετε ανάγκη την πατρίδα όσο ένα πλοίο έχει ανάγκη το αγκυροβόλιο του.