Του συναγωνιστή Σοφοκλή Κοτζιαμάνη, από τον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας
Πέντε λόγοι για τους οποίους η λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο) θα είναι καταστροφική για την Κύπρο με τελική κατάληξη την επανάκτηση της Κύπρου από την Τουρκία.
1. Η λύση της Δ.Δ.Ο. θα είναι οικονομικά μη βιώσιμη
Η Κύπρος είναι ένα πολύ μικρό κράτος σε έκταση και πληθυσμό, ώστε να διοικείται από τρεις Κυβερνήσεις (δύο των Πολιτειών και μια Κεντρική) και τρία Κοινοβούλια. Αργά ή γρήγορα, με την πληθώρα των Δημοσίων και Ημικρατικών υπαλλήλων που θα χρειάζονται, για να λειτουργούν κανονικά όλες οι υπηρεσίες της Ομοσπονδίας, η οικονομία της θα καταρρεύσει με όλες τις αρνητικές συνέπειες.
Τα κράτη που λειτουργούν σήμερα στον κόσμο με Ομοσπονδιακά συστήματα είναι πολύ μεγάλα τόσο σε έκταση όσο και σε πληθυσμό, όπως π.χ. Η.Π.Α., Γερμανία, Καναδάς κ.λ.π.
2. Η λύση της Δ.Δ.Ο θα είναι άδικη και ρατσιστική
Θα είναι άδικη και ρατσιστική, αφού θα στηρίζεται στην παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, καθώς και στη χωριστή διαβίωση των δύο Κοινοτήτων. Στην Κύπρο έγινε δια της βίας, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974 μετακίνηση πληθυσμών, παραβιάζοντας έτσι βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ελευθερίες. Οι Ελληνοκύπριοι που κατοικούσαν στο βόρειο τμήμα του νησιού, περίπου 240.000, εκδιώχθηκαν βίαια από τις εστίες και περιουσίες τους, στο νότιο τμήμα. Οι δε Τουρκοκύπριοι, περίπου 40,000, που κατοικούσαν σε διάφορες περιοχές στο νότιο τμήμα μεταφέρθηκαν, κατόπιν απαίτησης της Τουρκίας, στο βόρειο τμήμα το οποίο κατέλαβε ο τουρκικός στρατός. Ως αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος η λύση της Δ.Δ.Ο θα οικοδομηθεί πάνω σε κλεμμένες περιουσίες και σπίτια των Ελληνοκυπρίων και έτσι θα στηρίζεται στο πλιάτσικο και την αρπαγή. Εκτός των πιο πάνω, η κάθε πολιτεία της Δ.Δ.Ο θα κατοικείται εσαεί, σχεδόν εξολοκλήρου, από τα μέλη μόνο της μιας Κοινότητας, γεγονός που καταδεικνύει ότι η λύση θα είναι εκτός από άδικη και ρατσιστική. Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι η οποιαδήποτε μορφή βίας δεν δημιουργεί και δίκαιο.
Σημειωτέον ότι στα Ομοσπονδιακά συστήματα Κρατών που λειτουργούν σήμερα στον κόσμο δεν παρατηρείται καμμιά παραβίαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών ούτε υπάρχουν περιορισμοί στην εφαρμογή τους. Ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα και την ελευθερία να εγκαθίσταται όπου θέλει, να έχει περιουσία, να κυκλοφορεί και να ψηφίζει σε όποια πολιτεία θέλει.
3. Η λύση της Δ.Δ.Ο δεν θα είναι λειτουργική
Με το δικαίωμα της αρνησικυρίας (VETO) που θα έχει η τουρκοκυπριακή κοινότητα σ’ όλα τα θέματα θα παραλύει τη λειτουργικότητα του κράτους όποτε το θελήσει. Δεδομένου δε, ότι θα λαμβάνει οδηγίες από την Τουρκία για όλα τα θέματα, γεγονός που συμβαίνει και σήμερα, τότε αργά ή γρήγορα η λύση της ΔΔ.Ο θα καταρρεύσει, αφού δεν θα μπορεί να λειτουργεί. Οι συνέπειες τότε της κατάρρευσης θα είναι τρομακτικές.
Στα Ομοσπονδιακά συστήματα των διαφόρων χωρών δεν υπάρχουν VETO. Μια Πολιτεία δεν μπορεί με το VETO της να παραλύει τη λειτουργικότητα του κράτους.
Εξάλλου δεν είναι λογικό σε μια Ομοσπονδία η μειονότητα να εξουσιάζει την πλειονότητα. Τα VETO της τουρκοκυπριακής Κοινότητας να περιοριστούν μόνο σε θέματα που την αφορούν, όπως π.χ.: παιδεία, θρησκεία, πολιτισμός, ήθη και έθιμα τους κ.λ.π.
4. Η λύση της Δ.Δ.Ο δεν είναι στα σχέδια και τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας
Οι πραγματικές προθέσεις/σχέδια της Τουρκίας, μέχρι τώρα, δεν φανερώνουν καμμιά διάθεση για δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση. Η Τουρκία και η ηγεσία της τουρκοκυπριακής Κοινότητας, που καθοδηγείται από αυτήν για 47 χρόνια, σ’ όλες τις επίσημες και ανεπίσημες συνομιλίες υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε., δεν έδειξε καμμιά πραγματική πρόθεση ή διάθεση να συνεργαστεί. Ούτε φυσικά έκαμε την παραμικρή υποχώρηση (όπως επιστροφή Αμμοχώστου, αποχώρηση στρατευμάτων κ.λ.π.) για μια δίκαιη και διαρκή επίλυση του Κυπριακού βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Απεναντίας κρύβεται πίσω από την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων και, μέσω του κατοχικού της στρατού, κινεί τα νήματα και ελέγχει τη θέληση των Τουρκοκυπρίων. Παράδειγμα οι τελευταίες «Προεδρικές εκλογές» στα κατεχόμενα που ήταν ολοφάνερη η επέμβαση της Τουρκίας, μέσω των εποίκων, υπέρ του εκλεκτού της «Προέδρου» Τατάρ. Πρώτο της σχέδιο-στόχος παραμένει η νομιμοποίηση της κατοχής και η διχοτόμηση. Το τελικό της σχέδιο-στόχος, σύμφωνα πάντοτε με το σχέδιο του Νιχάτ Ερίμ το 1956, το οποίο έκτοτε ακολουθεί πιστά, είναι η επανάκτηση της Κύπρου. Ο πρώτος της στόχος-σχέδιο έχει ήδη υλοποιηθεί.
5. Η λύση της Δ.Δ.Ο δεν θα έχει διάρκεια και θα παραβιαστεί, γιατί το μαρτυρούν το παρελθόν και η ιστορία της Τουρκίας.
Στην ιστορία και το παρελθόν της Τουρκίας καταγράφονται σωρεία από παραβιάσεις όπως: Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, Ψηφισμάτων Διεθνών Οργανισμών, Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Συμβάσεων και Συμφωνιών.
Πιο κάτω καταγράφονται έντεκα γεγονότα, τα οποία, κατά τα τελευταία 110 χρόνια, καταδεικνύουν ότι η Τουρκία δεν σεβάστηκε τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε., το Διεθνές Δίκαιο, και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ελευθερίες.
α. Γενοκτονία Αρμενίων 1913-1915 (1,5 εκατομμύρια)
β. Γενοκτονία Ποντίων 1917-1919 (250 χιλιάδες)
γ. Συνθήκη Λωζάνης 1923.
Διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, που βάσει της Συνθήκης θα παρέμειναν στην Κωνσταντινούπολη, εκδιώχθηκαν το 1955 από τις εστίες τους. Σημειωτέον ότι με τη συνθήκη της Λωζάνης, την οποία σήμερα αμφισβητεί, αποποιήθηκε κάθε δικαιώματος στην Κύπρο.
δ. Παραβίαση του Συντάγματος της Κύπρου το 1974.
Με την παράνομη εισβολή της στην Κύπρο το 1974 παραβίασε την ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Κ.Δ. Διακήρυττε δε ότι στόχος της ήταν η επαναφορά της Συνταγματικής τάξης. Απεναντίας στόχος ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου.
ε. Παραβίαση εκεχειρίας τις πρώτες μέρες της εισβολής.
Την τρίτη μέρα της εισβολής, στις 22 Ιουλίου 1974, συμφωνήθηκε εκεχειρία μεταξύ των εγγυητριών Δυνάμεων υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε. Η Τουρκία δεν σεβάστηκε την εκεχειρία και συνέχισε να προελαύνει σκορπώντας το θάνατο και εκδιώκοντας τους κατοίκους. Επίσης συνέχιζε ακατάπαυστα να αποβιβάζει στρατό.
στ. Παραβίαση Συμφωνίας Γ (τρίτης) Βιέννης για την Καρπασία.
Τον Οκτώβρη του 1974 στη Βιέννη συμφωνήθηκε η παραμονή 20,000 Καραπασιτών στις εστίες τους. Από τους πρώτους μήνες άρχισε να παραβιάζει τη συμφωνία. Με διάφορες προφάσεις εξανάγκαζε τους κατοίκους να εγκαταλείπουν τις εστίες και να καταφεύγουν στις ελεύθερες περιοχές. Σήμερα έχουν απομείνει μόνο 300 άτομα, κυρίως ηλικιωμένοι.
ζ. Παραβίαση και μη συμμόρφωση με το ψήφισμα 541 του Συμβουλίου Ασφαλείας του 1983.
Με το ψήφισμα καταδικάζεται η ανακήρυξη της παράνομης οντότητας των Τουρκοκυρίων ως «ανεξάρτητο κράτος» και ζητά την ανάκληση της. Έκτοτε το ψευδοκράτος, με την υποστήριξη και καθοδήγηση της Τουρκίας, αγνοεί και δεν σέβεται το ψήφισμα.
η. Περιφρόνηση και μη συμμόρφωση στα ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Βαρώσι.
Με τα ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας καλείται η Τουρκία όπως επιστρέψει το Βαρώσι στους νόμιμους κατοίκους του. Έκτοτε κανένας σεβασμός, καμμιά ανταπόκριση. Κρατεί την πόλη περίκλειστη για 47 χρόνια με αποτέλεσμα η υποδομή και τα κτίρια της να καταστραφούν. Τον τελευταίο καιρό αποφάσισε να την εποικίσει.
θ. Παραβίαση και μη αναγνώριση της Διεθνούς Σύμβασης του Ο.Η.Ε (1982) για το Δίκαιο της θάλασσας.
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει και δεν σέβεται τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας και μέσω, της δήθεν «γαλάζιας πατρίδας» διεκδικεί και παραβιάζει παράνομα το μεγαλύτερο μέρος της Α.Ο.Ζ. Κύπρου και Ελλάδας.
ι. Επεκτατικές βλέψεις με στόχο την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει επεκτατικές βλέψεις σε βάρος χωρών όπως: Κύπρου, Ελλάδας, Αρμενίας, Συρίας, Λιβύης, Ιράκ. Διατηρεί κατοχικά στρατεύματα σε τέσσερεις χώρες: Κύπρο, Συρία, Ιράκ, Λιβύη.
ια. Παραβίαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Κούρδων.
Στην επικράτεια της παραβιάζει συστηματικά τα δικαιώματα των Κούρδων που αποτελούν το 20% του πληθυσμού.
Από όλα τα πιο πάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι η λύση της Δ.Δ.Ο. θα είναι καταστροφική για την Κύπρο. Με μια Τουρκία που τα τελευταία χρόνια έκανε στροφή υπέρ του ισλαμικού αυταρχισμού, αμφισβητεί και δεν σέβεται διεθνείς συμφωνίες και το διεθνές δίκαιο, που κινείται επιθετικά και αναθεωρητικά δεν υπάρχει περίπτωση η συμφωνημένη μορφή της λύσης της Δ.Δ.Ο να επιβιώσει. Ήδη από τώρα η Τουρκία δεν αποδέχεται τη λύση της Δ.Δ.Ο και συζητά μόνο τη λύση δυο κρατών.
Η μορφή της λύσης των δυο κρατών, ως τη μόνη που αποδέχεται η Τουρκία και ο εκλεκτός της «πρόεδρος» του ψευδοκράτους Τατάρ, ή η χαλαρή η Αποκεντρωμένη Ομοσπονδία, που δυστυχώς τις δυο τελευταίες λύσεις τις αποδέχονται πολλοί Ελληνοκύπριοι, επίσημοι και απλοί πολίτες ή η Συνομοσπονδία, που φαίνεται ότι θα είναι η μέση χρυσή λύση που θέλουν να μας επιβάλουν οι ξένοι και κυρίως οι Άγγλοι, δεν έχουν μεγάλη διαφορά από τη Δ.Δ.Ο. Απλώς θα επιταχύνουν τη διάλυση της Κ. Δημοκρατίας και την τουρκοποίηση της Κύπρου.
Επιδίωξη της πλευράς μας πρέπει να είναι μια λύση στη βάση συνέχισης της λειτουργίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και η οποία να στηρίζεται στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία η Κύπρος είναι μέλος. Μια λύση που να στηρίζεται στο δίκαιο, στο σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, στην απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων και κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων. Μόνο με μια τέτοια λύση, σ’ ένα κανονικό ενιαίο Ευρωπαϊκό κράτος θα επικρατήσει η ειρήνη , η δικαιοσύνη και η ευημερία σ’ ολόκληρο το νησί.
Για να γίνουν τα πιο πάνω χρειάζονται ένα αρραγές εσωτερικό μέτωπο, διεκδικητικότητα, εσωτερική και διεθνής διαφώτιση και κοινός αγώνας με τις δυνάμεις στα κατεχόμενα που έχουν τις ίδιες αντιλήψεις για μια Κύπρο ελεύθερη και απαλλαγμένη από την κατοχή και τον εναγκαλισμό της Τουρκίας. Η Κύπρος πρέπει να είναι κοινή πατρίδα, μακριά από εθνικισμούς, για όλους τους νόμιμους κατοίκους της Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες, Λατίνους, Αρμενίους. Η Κύπρος για τους Κυπρίους.
