Το Σαββατοκυρίακο , 22 με 23 Ιουνίου 2019, η χορωδία του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια αποφάσισε ότι χρειαζόταν ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα. Ενόψει και του γεγονότος ότι φθάσαμε και στο τέλος της φετεινής περιόδου, η οποία έκλειε με την παρουσίαση μας σε κοινή εκδήλωση με τον Πολιτιστικό Όμιλο του Δήμου Μόρφου τη Δευτέρα 24.6.2019, η χορωδία αποφάσισε την διήμερη εκδρομή στον ΑΓΡΟ της Πιτσιλιάς. Η διανυκτέρευση ρυθμίστηκε με το ξενοδοχείο ΡΟΔΟΝ. 40 από τα Μέλη με κάποιους συνοδούς ξεκινήσαμε πρωϊ του Σαββάτου 22.6.2019, ώρα 8.30 το πρωϊ από το οίκημα του Σωματείου στη Λευκωσία. Η διάθεση για αλλαγή ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων.
Πρώτος σταθμός έγινε στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στην Αγροκηπιά. Το δροσερό αεράκι στο ύψωμα όπου βρίσκεται το Μοναστήρι , η καθαρότητα του πλακόστρωτου , και καταπράσινου εσωτερικού περίβολου του Μοναστηριού, παράλληλα με την Ιερότητα του χώρου, ενίσχυσαν το κλιμα στην ομάδα και τη διάθεση για την ποθούμενη αλλαγή. Προσκηνύσαμε στα εκκλησάκια του Αγίου Παντελεήμονα, της Παναγίας και του Αγίου Φανουρίου που ευρίσκονται μέσα στον περίβολο του Μοναστηριού. Στη συνέχεια κατεβήκαμε για καφέ και πρόγευμα στο «»εν τη πλατεία»» Κέντρο της κας Νεοφύτας. Το Κέντρο είναι μέρος της όλης διάπλασης της Πλατείας την οποία έκαμε το Κοινοτικό Συμβούλιο της Αγροκηπιάς. Τα ροφήματα που σέρβιρε η κα Νεοφύτα, με το πουρεκκούδι της αναρής, στο οποίο ειδικεύεται το Κέντρον, μας προετοίμασαν για τη συνέχεια του ταξιδιού πρός τον Αγρό. Κατά το μεσημέρι φθάσαμε στο εργοστάσιο τριανταφύλλου του κου. Χρίστου Τσολάκη, στον Αγρό.
Εδώ ήταν η Τρίτη στάση της εκδρομής μας, όπου ο κ. Τσολάκκης και η θυγατέρα του Έλενα πολύ πρόθυμα μας εξήγησαν την όλη δραστηριότητα του εργοστασίου, την οποία βρήκαμε πολύ ενδιαφέρουσα.
Είναι πολύ ενδιαφέρον πώς ένα φυτό, ένας θάμνος τριανταφυλιάς, της Ροδής της Δαμάσκηνης – (ROSE DAMASK NAIA) ο οποίος ευδοκιμεί στις βουνοπλαγιές του Αγρού, έχει αξιοποιηθεί για την παραγωγή μιας σειράς από προϊόντα . Ροδόσταγμα, μαρμελλάδα, λικερ, κρέμες προσώπου κ.λ.π.κ.λ.π. Από τα όσα ακούσαμε ενδιαφέρουσα ήταν η αναφορά στο μάζεμα των τριανταφύλλων
μια διαδικασία η οποία είναι η δυσκολότερη στην όλη αλυσίδα ενεργειών μέχρι την παραγωγή των τελικών προϊόντων. Μετά την ενδιαφέρουσα στάση στο εργοστάσιο του τριανταφύλλου περάσαμε από τα «γλυκά της κας Νίκης». Ακόμη μια παραγωγική μονάδα στην Κοινότητα η οποία αξιοποιεί την φρουτοπαραγωγή της περιοχής φτιάχνοντας τα γλυκα του τόπου μας.
Προτού καταλήξουμε στο ξενοδοχείο περάσαμε για το μεσημεριανό γεύμα στη δροσερή ΚΟΙΛΑΔΑ, όπου οι σούγλες και οι άλλες νοστιμιές του γνωστού αυτού Εστιατορίου, μας περίμεναν.
Το συστήνουμε, απόλυτα, όποτε βρίσκεστε στην περιοχή. Λίγο μετά το μεσημέρι το ανακαινισμένο ξενοδοχείο ΡΟΔΟΝ ήταν ο τελευταίος σταθμός της ημέρας. Ξεκούραση και περιδιάβαση στο περιβάλλον του ξενοδοχείου μέχρι το βράδυ όπου μετά το δείπνο στο πλούσιο μπουφέ του ξενοδοχείου, η παρέα ξεφάντωσε μέχρις αργά στους ήχους του μπουζουκιού και του τραγουδιού δύο θαυμαστών καλλιτεχνών. Ήταν πραγματικά μια γεμάτη μέρα πολύ διαφορετική από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Την Κυριακή , 23.6.2019, φύγαμε κατα τις 11.00 από το ξενοδοχείο και επισκεφθήκαμε την νέα εκκλησία του Αγίου Αρσενίου στην Κυπερούντα. Προσκήνυμα με κατάνυξη στον εντυπωσιακό Ναό, τον οποίο συστήνουμε να επισκεφθεί ο κάθε Κύπριος. Με πολύ σεβασμό ακούσαμε τον Πάτερ Ιωάννη από την Κυπερούντα ο οποίος μας μίλησε αναλυτικά τόσο για τον Άγιο Αρσένιο όσο και για την ιστορία ανέγερσης του Ναού καθώς και για την αρχτεκτονική του. Συγκινητικό ήταν το επιστέγασμα της ξενάγησης όταν ο Πατήρ Παναγιώτης μας ζήτησε ως χορωδία που είμασταν να τραγουδήσουμε εντός του Ναού. Ψάλλαμε με συγκίνηση τον ύμνο « ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΌ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ..» και ως Κερυνειώτες, το τραγούδι, το «ΟΝΕΙΡΟ».
Ακολούθησε γεύμα στο πάντοτε φιλόξενο Κέντρο «ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ» στην Κακοπετριά και επιστροφή στη Λευκωσία. Το διήμερο έκκλεισε με τραγούδι στο Λεωφορείο ενώ κατηφορίζαμε προς Λευκωσία και αστεία από τους ανάλογα προικισμένους να τα θυμούνται και να τα λένε.
Κατεβαίνοντας από το λεβφορείο πίσω στο Σωματείο, καθολική ήταν η ευχή όπως , το διήμερο που περάσαμε να καθιερωθεί από τη νέα περίοδο, ως μόνιμος θεσμός.