Την καταστροφική για εμάς αντιφατική και εχθρική συμπεριφορά των ούτω καλούμενων Δυτικών συμμάχων, την οποία έχουν συνειδητά και πειθαρχημένα υπηρετήσει μέχρι σήμερα οι Ηγέτες μας, αναλύουμε για ενημέρωση, προβληματισμό και αφύπνιση για τις δικές μας απαραίτητες ενέργειες στο Κυπριακό, οι οποίες θα αξιοποιούν τη σημερινή φάση των Διεθνών σχέσεων:

  • Από την εκδήλωση της Ρωσικής εισβολής η Ευρώπη, η Αμερική , το ΝΑΤΟ επικαλούμενοι το Διεθνές Δίκαιο ζητούν τερματισμό της εισβολής με αποχώρηση των στρατευμάτων τους και καταγγέλλουν τη Ρωσία ως εισβολέα, και εγκληματία πολέμου, ο οποίος:
  • Παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχικά Δικαιώματα  ανεξάρτητου Κράτους
  • Παραβιάζει Ανθρώπινα Δικαιώματα και διαπράττει εγκλήματα πολέμου
  • Απαιτεί στέρηση του Δικαιώματος Αυτοδιάθεσης του Ουκρανικού Λαού σε σχέση με ένταξή του στο ΝΑΤΟ

Καμμιά από τις πιο πάνω καταγγελίες δεν έκαμαν αυτόβουλα κατά της Τουρκίας η οποία εγκλημάτησε κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Λαού της. Αντίθετα  παρέμβηκαν  πολλές φορές και απέτρεψαν προσπάθειες που έκαναν  δικοί μας για να  περιλάβουν τέτοιο περιεχόμενο σε επίσημες καταγγελίες. Ούτε ποτέ ζήτησαν τερματισμό της Τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και αποκατάσταση της νομιμότητας. Αντίθετα  ζητούν «λύση» στη βάση των αποτελεσμάτων της εισβολής, κατοχής και των αποσχιστικών ενεργειών στις οποίες προβαίνει στα κατεχόμενα η Τουρκία.

  • Προσέφυγαν πέραν της μιας φοράς στο Συμβούλιο Ασφαλείας και την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και πέρασαν Ψηφίσματα  καταδικαστικά για τη Ρωσία με βαριές μάλιστα  διατυπώσεις κατά της Ρωσίας, ως εισβολέα/ κατακτητή, ο οποίος παραβιάζει Ανθρώπινα Δικαιώματα, ως εγκληματίας πολέμου. Σε αυτές τις προσφυγές απαιτείται η αποκατάσταση του Διεθνούς Δικαίου που παραβιάστηκε με την εισβολή

Στη δική μας περίπτωση όταν κατατίθεντο προσφυγές στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών παρεμπόδιζαν με «Διπλωματικούς ελιγμούς» τέτοιες αναφορές για την Τουρκία. Αυτό διαπιστώνεται με την απλή ανάγνωση των Ψηφισμάτων τόσο της Γενικής Συνέλευσης, όσο και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και άλλων Διεθνών Φορέων. Μάλιστα από το 1989 φρόντισαν να μην προσφεύγουμε στη Γενική Συνέλευση με επιδίωξη έγκρισης Ψηφισμάτων καταδικαστικών της Τουρκίας αφού «μπόλιασαν» δικούς μας Ηγέτες να χλευάζουν τη σημασία των Ψηφισμάτων με αναφορές ότι, αποτελούν χαρτιά χωρίς αντίκρισμα, ή για να μην «γρονθοκοπούμαστε» άσκοπα στον ΟΗΕ»,  κ.λπ. κλπ. Μάλιστα μετά το 1989 εισήγαγαν σε Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας παράνομες πρόνοιες, που αναφέρουν ότι η λύση του Κυπριακού θα είναι η ΔΔΟ, λύση που είναι δικής τους προδιαγραφής και  η οποία συνιστά και παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Το ότι για να περάσουν τέτοια Ψηφίσματα συνηγορούσαν πάντα οι δικοί μας Ηγέτες δεν απαλλάσσει τη Δύση από την εχθρική προς εμάς ενέργεια.  Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα αυτά τα παράνομα σε περιεχόμενο Ψηφίσματα τα  επαναλαμβάνουν εκβιαστικά, σαν παπαγάλοι οι Ηγέτες μας, υπηρετώντας με αυτόν τον τρόπο τα  ξένα συμφέροντα, πάντοτε σε βάρος των Δικαίων της Κύπρου και του Λαού της, δεν απαλλάσσει τη Δύση από τη διπρόσωπη, εχθρική προς εμάς ευθύνη..

  • Κίνησαν καταγγελίες στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης με καταγγελίες εναντίον Ρώσων αξιωματούχων για εγκλήματα πολέμου. Ξεκίνησαν διαδικασίες  ερευνών για εγκλήματα πολέμου ώστε να μπορούν να προχωρήσουν οι προσφυγές.

Στην Κύπρο δεν μας  επετράπη  και πάλι «δια της Διπλωματικής οδού», να προχωρήσουμε  σε καταγγελίες, στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ούτε για την εισβολή, ούτε για τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν εδώ, ούτε για πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλονται, ούτε για τίποτε άλλο. Δικαιολογία που πάντοτε προβάλλεται: να μην χαλά το καλό κλίμα  στην παράνομη διαδικασία των Δικοινοτικών Συνομιλιών, οι οποίες αποτελούν  επινόηση  Δυτικών «σύμμαχων»

  • Αποφάσισαν και επέβαλαν εν μια νυκτί,  κυρώσεις εξοντωτικές εναντίον, της Ρωσίας οι οποίες συνιστούν ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο και ανέλαβαν σταυροφορία Διεθνώς πιέζοντας και εκβιάζοντας χώρες να πειθαρχήσουν στην εφαρμογή των κυρώσεων, ώστε η Ρωσία να γονατίσει και να τερματίσει την εισβολή στην Ουκρανία. Φαίνεται και δικαιούμαστε να το υποθέτουμε στη βάση των δεδομένων που υπάρχουν, ότι, ενώ προετοίμαζαν το έδαφος για να βγάλουν τη Ρωσία στον πόλεμο, ετοίμαζαν και τα μέτρα «τιμωρίας» της.

Στη δική μας όμως περίπτωση επειδή δεν θέλουν να πειράξουν τη σύμμαχό τους Τουρκία,  οι  Δυτικοί «σύμμαχοι» παραπέμπουν , προτάσεις μας για κυρώσεις,   στις ιστορικές καλένδες. Αντίθετα συστήνουν να συνεχίζουμε να αυτοκοροϊδευόμαστε  με νέα ΜΟΕ τα οποία στοχεύουν στην περαιτέρω αναβάθμιση του παράνομου καθεστώτος στα κατεχόμενα, ανοίγοντάς του το δρόμο  προς την τελική νομιμοποίηση του.

  • Αρνούνται να παρακαθήσουν ακόμη και σε συσκέψεις στην παρουσία Ρώσων εκπροσώπων. Στο Κυπριακό όμως,  μεταχειρίζονται την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού.  Η Ευρώπη και οι  Δυτικές χώρες γενικά  δεν απαλλάσσονται από τη διπρόσωπη εχθρική προς εμάς ευθύνη έστω και αν και  δικοί μας εκάστοτε Κυβερνώντες με συνήγορους όλα τα άλλα Κυπριακά Κόμματα,:
  • έδωσαν συγχωροχάρτι στην Τουρκία για τα εγκλήματά της σε βάρος της Κύπρου και του Λαού μας και αποδέχθηκαν  να συζητούν συμβιβασμό με την κατοχή,
  • αποδέχθηκαν σε συσκέψεις   την παρουσία Τούρκων εκπροσώπων χωρίς να αποχωρούν στην παρουσία τους διαμαρτυρόμενοι, ή  δακτυλοδείχνοντας την Τουρκία  ως  εισβολέα και εγκληματία πολέμου και,
  • συναγελάζονται και συναναστρέφονται με τους θύτες μας σαν να μην συμβαίνει τίποτε
  • Ενθαρρύνουν τη συνέχιση της αιματοχυσίας στην Ουκρανία, αντί να επιδιώκουν διάλογο,  αποστέλλοντας στην Ουκρανία στρατιωτικό εξοπλισμό και όχι μόνο και μάλιστα με κίνδυνο την έκρηξη 3ου Παγκοσμίου πολέμου.

Στην Κύπρο, οι Δυτικοί «σύμμαχοι» το 1974, ΟΧΙ μόνο απέτρεψαν την Ελλάδα να παρέμβει στον πόλεμο εναντίον  της Τουρκίας,  αλλά και στα χρόνια που ακολούθησαν είχαν επιβάλει στην Κυπριακή Δημοκρατία αναγκαία και εμπάργκο όπλων αναγκαίων για την άμυνά της.

  • Έθεσαν απλόχεραστη διάθεση των Ουκρανών ελεύθερο το πεδίο για διαφώτιση της Διεθνούς Κοινωνίας για το πρόβλημά τους, μέσο των Διεθνών Μέσων Ενημέρωσης με στόχο την καταγγελία του εισβολέα και εξασφάλιση υποστήριξης,

Στην Κύπρο μας όχι μόνο αντιμετωπίσαμε άρνηση σε αυτό το θέμα  αλλά και επιβολή σιωπής.

Στην πιο πάνω αντιφατική Δυτική   πολιτική  στηρίζουμε και τη δική μας απαίτηση για ίση μεταχείριση, με αυτόβουλη μεταλλαγή της Δυτικής πολιτικής στο Κυπριακό, κάνοντας το δικό τους MEA CULPA.  Βέβαια θα πρέπει ταυτόχρονα να υπάρξει  και η δική μας επίσημη απόφαση για την επανατοποθέτηση του Κυπριακού  

Επαναλαμβάνουμε τέλος ότι έχουμε κάθε δικαίωμα να κρίνουμε, να κατακρίνουμε  και να απαιτούμε ίση μεταχείριση από τους δυνατούς της γης, ιδιαίτερα «συμμάχους» μας, καθότι είμαστε και εμείς,  θύματα μιας βάναυσης εξωτερικής στρατιωτικής εισβολής, κατοχής και παραβίασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας, μιας κατάστασης που συνεχίζεται για 48 τώρα χρόνια χωρίς να βρίσκουμε ανταπόκριση στην κραυγή μας για δικαιοσύνη.

Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια.

 525 Views