ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ και γιαυτό οφείλουμε απάντηση στην δήλωσή που έκανε η κα. Μαραγκού, απαντώντας την προτελευταία ερώτηση του Δημοσιογράφου του Φιλελευθέρου σε συνέντευξή της στις 26. 4. 2020. Τόσο η ερώτηση όσο και η απάντηση της κας Μαραγκού στη συνέντευξη ήταν ως εξής: “”
Ερώτηση του δημοσιογράφου:
Νομίζετε πως είμαστε πολύ κοντά στη διχοτόμηση πια;
Απάντηση κας Άννας Μαραγκού:
Αυτό ζούμε τώρα. Εκείνοι εκεί, εμείς εδώ. Δεν ξέρω αν είναι πρόβα τζενεράλε της διχοτόμησης και πόσους από μας τρομάζει αυτή η προοπτική. Απεύχομαι και συνεχίζω να πιστεύω ότι θα ήταν ολέθριο σφάλμα, γιατί μία είναι η Κύπρος και ένας ο πολιτισμός της και ο λαός της. Οι Τουρκοκύπριοι και εμείς έχουμε πάρα πολλά κοινά στοιχεία και θα μπορούσαμε να συμβιώσουμε, αν αυτό ήταν μέσα στα σχέδια της παιδείας μας και βέβαια μέσα στα σχέδια των πολιτικών μας. Οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να επανέλθουν σε ένα ενιαίο κράτος, ούτε μπορούμε να ελπίζουμε σε μια επιστροφή στα παλιά. Ούτε θα πρέπει να το θέλουμε. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το μέλλον, πρέπει να προετοιμάσουμε αυτή τη φορά τα παιδιά μας σωστά. Το «δεν ξεχνώ» απέτυχε – δεν μπορείς να ξεχάσεις κάτι που δεν ξέρεις! Στη γραμματική λέγεται σχήμα πρωθύστερο. Με αυτό τον τρόπο μεγαλώσαμε μια γενιά που νομίζει ότι η Κύπρος ξεκινά από τα Λατσιά και καταλήγει στην Πάφο””
Η απάντησή η δική μας, σε Ανοικτή επιστολή, στάληκε στο Φιλελεύθερο για να προωθηθεί στην κα Μαραγκού και να δημοσιευθεί και στην εφημερίδα. Δεν έχουμε πληροφόρηση τί έγινε και προχωρούμε στη γνωστοποίηση της για ευρύτερη ενημέρωση, ιδιαίτερα των εκτοπισμένων και προσφύγων για να γνωρίζουν όλοι, πού είμαστε καταγραμμένοι, ως πρόσφυγες και εκτοπισμένοι:
“” ΑΚ48/2020 29.4.2020
Καν Άννα Μαραγκού
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, απάντηση στη συνέντευξη σας στο Φιλελεύθερο 26.4.2020
Διαβάσαμε με πολύ προσοχή τη συνέντευξη σας στην Εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 26.4.2020. Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στις απόψεις του και είναι σεβαστές. Είναι επίσης δικαίωμα και κάθε άλλου ανθρώπου να κρίνει απόψεις και να διατυπώνει την κρίση του. Γιαυτό και εμείς, επηρεαζόμενοι άμεσα από το περιεχόμενο της συνέντευξης έχουμε να σχολιάσουμε ως ακολούθως:
- Είναι πραγματικά συγκινητικές οι αναφορές σας στις ομορφιές των κατεχομένων εδαφών μας, καθώς και η ετοιμότητα σας να γράψετε και άλλα βιβλία γιαυτές.
- Διερωτόμαστε όμως, πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που δηλώνει τόση αγάπη για τις ομορφιές του τόπου μας, να τις παραδίδει, με μεγάλη μάλιστα άνεσή, στους σημερινούς κατακτητές και σφετεριστές. Η απάντησή σας στην τελευταία ερώτηση σε αυτό το συμπέρασμα μας οδηγεί.
- Μας εξοργίζει μάλιστα το γεγονός ότι το κάμνετε αυτό, με τόση άνεση, γυρίζοντας την πλάτη σε εμάς τους εκτοπισμένους και πρόσφυγες κατοίκους των κατεχομένων, σαν να μην υπάρχουμε. Υπάρχουμε κυρία Μαραγκού και περιμένουμε και πώς περιμένουμε να γυρίσουμε πίσω εκεί, σε εκείνες τις ομορφιές, που τόσο εσείς αγαπήσατε. Εμείς που τις συντηρούσαμε μαζί με την ιστορία, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου εκείνου, μήπως δεν τις αγαπάμε; Όχι μόνο τις αγαπάμε αλλά τις λατρεύουμε και γιαυτό επιμένουμε στην επιστροφή μας για να τις ξαναζήσουμε και όχι μόνο για να γράψουμε βιβλία. Δεν νομιμοποιείσθε κυρία Μαραγκού να μας γυρίζετε την πλάτη με αυτόν τον τρόπο.
- Αυθαίρετα αποφασίσατε ότι το «δεν ξεχνώ» απέτυχε και το συνδέετε με τα παιδιά μας τα οποία δεν έζησαν στα κατεχόμενα, προσπαθώντας μάλιστα να το λοιδορήσετε. Το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τότε, δεν γράφτηκε για τα παιδιά μας που θα γεννιούνταν στην προσφυγιά αλλά, για εμάς τους πρόσφυγες 1ης γενιάς που ξέραμε τους τόπους μας και δεν θέλαμε να ξεχάσουμε. Αποτελεί δε φάρο του αγώνα μας για επιστροφή στις ρίζες μας. Τα παιδιά μας το υιοθέτησαν με τις προσθήκες ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ-ΜΑΘΑΙΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ. Δεν ξεχνούν τους τόπους της καταγωγής τους, μαθαίνουν γιαυτούς και αγωνίζονται μαζί μας για επιστροφή εκεί, στις πατρογονικές εστίες. Είμασταν τότε 200000. Σήμερα είμαστε 350000 οι δικαιούχοι που διεκδικούμε την επιστροφή μας.
- Αυθαίρετα θεωρείτε ότι, οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να επανέλθουν σε ενιαίο Κράτος. Πότε ρωτήθηκαν; Μάλιστα γνωρίζουμε ότι έχουν παράπονο διότι εμείς δεν ζητήσαμε ποτέ να επιστρέψουν εκείνοι στα χωριά τους, για να πάμε και εμείς στα δικά μας. Αντίθετα τους αφήσαμε στο έλεος της ΤΜΤ και της διχοτομικής πολιτικής της, καθώς και στην επεκτατική πολιτική της Άγκυρας. Να μην ξεχνούμε ότι ψήφισαν και εκείνοι ΟΧΙ στο σχέδιο ΑΝΑΝ γιατί δεν ήθελαν να παραμείνουν στο έλεος της ΤΜΤ, της Άγκυρας και των εποίκων. (Είχε 26% ΟΧΙ, στα κατεχόμενα, διότι τόσοι ήταν οι Τουρκοκύπριοι που είχαν απομείνει τότε εκεί)
- Αυθαίρετα δηλώσατε ότι εμείς δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε μια επιστροφή στα παλιά και μάλιστα δηλώσατε με έμφαση ότι δεν θα πρέπει ούτε να το θέλουμε( δηλαδή να μην θέλουμε να επιστρέψουμε;). Γιατί να μην μπορούμε; Ποιος το είπε ότι δεν θέλουμε; Εμείς οι πρόσφυγες και εκτοπισμένοι το θέλουμε, θεωρούμε ότι μπορούμε και μάλιστα το απαιτούμε, γιατί αυτή είναι η μοναδική δίκαιη οδός, η οποία θα αποκαταστήσει τη μια Κύπρο, τον ένα Λαό και τη συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους που επαγγέλλεσθε στην απάντησή σας.
- Με τις πιο πάνω αυθαίρετες απαντήσεις σας, ουσιαστικά στηρίζετε το «εκείνοι εκεί και εμείς εδώ» και μάλιστα συστήνετε όπως από εδώ και μπρος «πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το μέλλον και πρέπει να προετοιμάσουμε αυτή τη φορά τα παιδιά μας σωστά». Δηλαδή να τα προετοιμάσουμε να αποδεχθούν το «εκείνοι εκεί και εμείς εδώ»; Ως εκ τούτου διερωτόμαστε, πώς δικαιολογείται η παράλληλη δήλωσή σας ότι: σας τρομάζει η προοπτική της διχοτόμησης, ότι το απεύχεσθε και ότι θα ήταν ολέθριο σφάλμα αφού μια είναι η Κύπρος και ένας ο Λαός της. Μήπως δεν είναι διχοτόμηση που έχουμε σήμερα; Και μάλιστα όχι μόνο εδάφους αλλά και Λαού; Μήπως δεν θα είναι διχοτόμηση αν εμείς δεν επιστρέψουμε και αν στα κατεχόμενα δημιουργηθεί Τουρκικό Συνιστών Κράτος με την έγκρισή μας; Μια τάχατες επανένωση της παρούσας διχοτομικής κατάστασης δεν θα άρει τη σημερινή διχοτόμηση και θα θέσει υπό την ομηρία της Άγκυρας ολόκληρη την Κύπρο.
- Γρίφος του Μαντείου των Δελφών η απάντησή σας στην τελευταία ερώτηση και ερμηνεύοντας τον γρίφο, έχοντας πάντοτε υπόψη
- το γεγονός ότι η Κύπρος πιέζεται και εκβιάζεται να αποδεχθεί την παρούσα διχοτόμηση χώρας και Λαού ως την τελική λύση, νομιμοποιώντας την υπό το μανδύα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και,
- το γεγονός ότι η Κύπρος εκβιάζεται με το δίλημμα, αν δεν γίνεται αποδεκτή η ΔΔΟ, θα αναγνωρισθεί πλέον το παράνομο καθεστώς ως ξεχωριστό Κράτος,
καταλήγουμε ότι αυτό που θέλατε να μεταφέρετε στον κόσμο μέσα από τη συνέντευξη, κυρία Μαραγκού, είναι το μήνυμα ότι, πρέπει πλέον να νομιμοποιήσουμε την παρούσα διχοτόμηση ως την τελική λύση, για να αποφύγουμε τη διχοτόμηση με αναγνώριση ξεχωριστού Κράτους.
- Αν έχουμε λάθος στην ερμηνεία την οποία δικαιωματικά κάνουμε διότι, μας αφορά άμεσα το θέμα, θα χαρούμε να ακούσουμε το δικό σας ξεκαθάρισμα του γρίφου για να επανεκτιμήσουμε και την κρίση μας.
- Τελειώνοντας θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε και πάλι τη δική μας τη θέση στο Κυπριακό:
- Έχουμε παράνομη στρατιωτική κατοχή και παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας
- Έχουμε εκτοπισμό και προσφυγοποίηση των Ελλήνων από τα κατεχόμενα(82% του συνολικού πληθυσμού των κατεχομένων το 1974)
- Έχουμε διχοτόμηση εδάφους και Λαού
- Έχουμε μαζικό εποικισμό
Το ζητούμενο από εμάς είναι:
- Να παρθεί η πολιτική απόφαση για επανατοποθέτηση του Κυπριακού με μεθόδευση αγώνα ο οποίος να έχει στόχο
- Να τερματιστεί η κατοχή, να αποκατασταθεί η εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας
Να φύγουν όλοι οι έποικοι
Να επιστρέψουμε όλοι, οι Τουρκοκύπριοι και εμείς, στα χωριά και τις περιουσίες μας
Τότε, όλοι μαζί, να εξετάσουμε στα Δημοκρατικά πλαίσια το δοτό Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας με στόχο την αναβάθμιση και την εναρμόνισή του με το Διεθνές Δίκαιο.
Μέχρι να επιτευχθεί το ζητούμενο θα πρέπει να στηρίξουμε την Κυπριακή Δημοκρατία και να αντιμετωπίσουμε επιτέλους την Τουρκική κατοχή , ως κατοχή και να την πολεμήσουμε όπως ακριβώς διαλαμβάνει το Διεθνές Δίκαιο και καταγράφεται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Να ξεκινήσουμε άμεσα με τερματισμό των κάθε μορφής παράνομων συναλλαγών με το παράνομο και υποτελές στην Τουρκία καθεστώς στα κατεχόμενα. Με αυτόν τον τρόπο ναι μεν θα συνεχίζει να έχουμε κατοχή αλλά, αφού θα χειριζόμαστε τους απέναντι ως τον επιδρομέα κατακτητή θα παύσει να ακρωτηριάζεται η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, οδηγούμενη στην αναπόφευκτη διάλυσή της.
Ηγεσία και Λαός θα πρέπει όλοι, να πιστέψουμε στο Δίκαιο και τις δυνατότητες μας, τις οποίες να αξιοποιήσουμε στη διαμόρφωση πολιτικής, στη βάση αρχών του Διεθνούς Δικαίου, για αποκατάσταση της Δικαιοσύνης που δικαιούμαστε και να εγκαταλείψουμε πολιτικές και πρακτικές οι οποίες αποδείχθηκε ότι εξυπηρετούν μόνο την κατοχή και τα ξένα συμφέροντα. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος”””
No Comments